Bijzonder nieuws: Jacqueline en Sylvia 25 jaar in dienst
Jacqueline Buis en Sylvia Schuiling zijn op 1 oktober allebei 25 jaar in dienst bij Kindercentrum de Bieënkorf.Sylvia is pedagogisch medewerker op het kinderdagverblijf, Jacqueline is pedagogisch medewerker bij de Buitenschoolse Opvang.
Samen met hen staan we even stil bij de afgelopen 25 jaar. Wat is er zo leuk aan hun werk? En is er in die jaren veel veranderd?
Vijfentwintig jaar in dienst. Dat is bijzonder!
Sylvia: “Ik vind het heel raar! Het voelt niet alsof ik al 25 jaar in dienst ben. Pas geleden werd ik 50, dat voelde ook helemaal niet zo en nu heb ik precies hetzelfde gevoel.”
Jacqueline: “Misschien is het wel bijzonder, maar hier bij de Bieënkorf is het heel normaal dat mensen lang blijven.
In de 25 jaar tijd dat ik hier werk, is er maar een handjevol mensen weggegaan.
Wat ik wel bijzonder vind, is dat ik de kinderopvang zelf heb helpen opzetten. Ik voel me overal bij betrokken, het is toch ook een beetje van jezelf.”
Hoe ben je bij de Bieënkorf terecht gekomen?
Jacqueline: “Na de opleiding voor pedagogisch medewerker wilde ik zelf beginnen met kinderopvang. Met een groepje van vier mensen zijn we gestart met kinderopvang in een woonhuis. Ik ben dus mede-oprichter van de voorloper van de Bieënkorf. Maar daarna moest ik gewoon solliciteren op de functie en op 1 oktober 25 jaar geleden ben ik officieel in dienst gekomen. Na vijf jaar verhuisden we naar een oude school aan de overkant. Daar is de naam De Bieënkorf ontstaan. In 2010 verhuisde de Bieënkorf naar de plek waar we nu zitten.”
Sylvia: “Van kinds af aan heb ik al iets met kinderen. Kinderen zijn mijn passie. Ze zijn puur en oprecht, en ze maken me blij. Iets meer dan 25 jaar geleden werkte ik bij de kinderopvang van de Hogeschool Windesheim. Ik kende Jacqueline al wel en ik wist dat zij bezig was om kinderopvang in Wijhe op te zetten. Toen ik de vacature las, heb ik gewoon gesolliciteerd. We zijn tegelijk in dienst gekomen.”
Is er in 25 jaar veel veranderd?
Sylvia: “Er is heel veel veranderd. Vroeger kon er veel meer, je hoefde weinig te verantwoorden. Zo herinner ik me nog dat ik een keer op vrijdagmiddag maar één kind had. Ik ben toen met hem naar Zwolle gegaan, naar het zwembad. Wel in overleg met de ouders natuurlijk. Zoiets is nu echt ondenkbaar.
Daarnaast wordt er tegenwoordig meer aandacht besteed aan de voorschoolse ontwikkeling. Dat is zeker belangrijk, maar een kind moet ook de ruimte krijgen om te spelen en ontdekken, en om zich daardoor te ontwikkelen. Een andere ontwikkeling is dat we tegenwoordig Koppelbaby’s hebben: vaste begeleiders zorgen telkens voor dezelfde kinderen, waardoor ze een band opbouwen. Dat vind ik een goede ontwikkeling. Je geeft het kind op die manier liefde, kaders en warmte. Dat is toch het belangrijkste.”
Jacqueline: “Mensen moesten wennen toen we verhuisden en we niet meer in het centrum van Wijhe zaten. Maar dat ging snel, toen iedereen zag hoe ideaal de huidige locatie is, met alle faciliteiten die we hier hebben.
Wat ook veranderd is, is de hoeveelheid kinderen. De BSO had vroeger 10 kinderen, nu 80. Verder wordt er nu meer aandacht gegeven aan de ontwikkeling van kinderen dan vroeger. Zo helpen wij ze met taalontwikkeling en worden ze alvast voorbereid op school. Ook is er meer samenwerking met scholen en werken we veel meer samen met allerlei organisaties die hier in het pand zitten. Ik werk graag mee aan die ontwikkelingen”
Wat maakt jouw werk bijzonder?
Jacqueline: “Je kunt echt iets betekenen in het leven van de kinderen. Laatst bijvoorbeeld, sprak ik een moeder van twee jongens - nu 18 en 19 jaar oud - die vroeger bij mij in de opvang hadden gezeten. Ze zei dat haar kinderen het nog regelmatig over me hebben en dat ik echt een speciaal plekje in hun hart heb. Daar doe je het toch voor?”
Sylvia: “Ik ben wel eens in tranen als ik afscheid neem van kinderen, dat krijg je als je er met heel je hart voor gaat. Met de meesten houd ik ook heel leuk contact. Als de peuters me langs zien lopen, roepen ze me vanuit hun klasje. Dat vind ik zo leuk!”
Waarom werk je graag bij de Bieënkorf?
Sylvia: “Het leukste vind ik de kinderen en het contact met ouders. Je kunt er echt voor de kinderen zijn en ervoor zorgen dat ze zich fijn voelen. Verder zijn er altijd genoeg uitdagingen waardoor je je kunt blijven ontwikkelen. Zo doe ik veel met muziek. Ik speel blokfluit en de kinderen vinden dat heel mooi, ze worden er vaak rustig van. Of we maken samen muziek, met belletjes, stokjes en trommels. Werken met kinderen houdt me jong van geest. Daarnaast is de sfeer gewoon heel goed, de zaken zijn goed geregeld en je ziet dat alle mensen hier met hart en ziel gaan voor dit werk.”
Jacqueline: “Sinds een aantal jaar werk ik volledig op de BSO. Ik vind het heel leuk om met kinderen in de pré-puberteit te werken: ze zijn volop in ontwikkeling. Ik vind het een uitdaging om elke keer weer nieuwe activiteiten te bedenken en de kinderen daarin mee te krijgen. Ze hebben gevoel voor humor en zijn spontaan en enthousiast, daar krijg ik energie van.”
