Historie

Onderstaand artikel komt uit “Rondom de Toren, het verenigingsblad van de Historische Vereniging Wijhe, december 2017”.

Was vroeger  alles beter??? ……………………... Vroeger was alles beter !!!
door Herman Nijboer
 
September  - december 1992 ……………..……………………………….. 25 jaar geleden.
In deze rubriek deze keer uitgebreid aandacht voor het ontstaan en de ontwikkeling van de kinderopvang in Wijhe.

25 Jaar kinderopvang in Wijhe
De start
Op 1 oktober 1992 startte de Stichting Kinderopvang Wijhe in het pand aan de Molenstraat 12. Dit als woonhuis gebouwde pand werd door de gemeente aangekocht om een goede ruimte te verkrijgen voor professionele kinderopvang. De rijksoverheid streefde er al langer naar vooral meer vrouwen ook deel te laten nemen aan het arbeidsproces. Een gebrek aan voldoende goede kinderopvang was lang een hindernis om dit doel te bereiken.

In Wijhe konden de kleintjes al wel naar een van de twee peuterspeelzalen, de Peuterschoen of Pinkeltje. De Peuterschoen vierde in oktober 1992 haar 20-jarig bestaan. Ze was voortgekomen uit particulier initiatief van mevrouw Netty Schoenaker, die in haar huiskamer startte met de opvang van 6 peuters. Zo waren er her en der in het dorp meer particulieren, die elkaars kinderen en/of kinderen uit de buurt of van kennissen opvingen. Pinkeltje, dat in 1992 nog in het Beatrix-gebouw huisde was op een soortgelijke manier ontstaan o.a. door het werk van Henny Ros. Een peuterspeelzaal had echter een andere doelstelling dan kinderopvang. Voor die peuters ging het vooral om de sociale vorming, het samen leren en spelen met andere peuters om zo beter voorbereid naar de basisschool te kunnen gaan. Per ochtend of middag konden die kinderen 2 à 2½ uur terecht, en die tijd was gewoon te kort om moeders de gelegenheid te geven een echte baan te nemen.

Naar nieuwe vormen van kinderopvang.
Goede kinderopvang moest dat probleem mede oplossen. Al in april 1990 had de gemeente een voorlichtingsavond gehouden voor jonge ouders, en de raad stelde een krediet beschikbaar om een enquête te houden onder deze mogelijk belanghebbenden en onder de plaatselijke bedrijven om de behoefte te peilen. Die inventarisatie toonde aan, dat er aanbod was voor zo’n 90 dagdelen ( het totale aantal ochtenden en middagen per week). Inmiddels was er ook nieuw subsidiebeleid. Kinderopvang werd betaald door 3 partijen: de overheid middels subsidie, werkgevers die voor hun werknemers een of meer “kindplaatsen” konden huren en de ouders, die een inkomensafhankelijke bijdrage moesten betalen. Daarop ging ook gemeente Wijhe op zoek naar een geschikte locatie, maar dat bleek nog niet zo gemakkelijk. “Soms word je er moedeloos van”, liet wethouder T.J. Letteboer zich eens in de raad ontvallen, toen er weer een geschikt pand net voor de neus werd weggekaapt. Toen de mogelijkheid om Molenstraat 12 te kopen zich voor deed, werd dan ook in allerijl door de raad besloten hiermee akkoord te gaan, zonder dat dit zoals gebruikelijk vooraf in de commissies besproken was. In verband met de optie-termijn was het kort dag. Eind mei ’92 werd definitief overeenstemming bereikt met de verkoper.

Aan de slag.
Zodra de kogel door de kerk was, mochten de leden van de werkgroep en het voorlopige bestuur de woning bekijken. Men was meteen enthousiast, maar het was duidelijk, dat er nog veel werk verzet moest worden om de woning om te bouwen tot een kinderdagverblijf. Kindertoiletjes, wasbakjes, speelhoeken, bergruimtes, opbergmiddelen, slaapkamers: het moest allemaal aangepast of ingericht worden, ook de buitenruimte. Met frisse, primaire kleuren werd alles opgefleurd. Omdat het budget beperkt was, werd in een advertentie gevraagd naar driewielers, loopauto’s, duplo, poppenwagens, poppen met kleertjes en ander baby- en peuterspeelgoed.
Het voorlopige bestuur van de stichting in oprichting bestond uit mevrouw Truus Busser, Jacqueline Buis, Bertine Temmink en de heer Frank Minke, maar nog vele anderen droegen hun steentje bij aan de start. Na een oproep worden per 1 oktober vier leidsters benoemd: hoofdleidster wordt Irma Wichink, die in Raalte al ervaring had opgedaan; zij wordt evenals Sylvia Schuiling voor 32 uur aangesteld. Daarnaast krijgen Jacqueline Buis en Ans Rijpkema een benoeming voor 10 uur per week.

De officiële opening.
Natuurlijk moet het kinderdagverblijf een mooie naam krijgen. Mariet Groothedde komt daarop met de naam Kindermolen, die zeer toepasselijk wordt gevonden gezien de plaats van het gebouw: aan de Molenstraat, met vol uitzicht op de Wijhese molen.
Aan haar is dan ook de eer om het gebouw op zaterdag 24 april 1993 officieel te openen, door samen met de peuters Bas, Jessica en René de puzzel met daarop de naam te onthullen
Voorzitter Truus Busser wil bij die gelegenheid enige teleurstelling niet verbergen over het achterblijven van het aantal aanmeldingen. Op 1 oktober 1992, bij de daadwerkelijke start, waren slechts 41 van de 120 beschikbare dagdelen bezet. Nu, bij de officiële opening 58, met de verwachting op 1 oktober 1993 naar 72 bezette dagdelen te klimmen, maar men hoopte op grond van de enquête uit 1991 al op 90 plaatsen te zitten. Toch wil ze positief vooruit kijken: “Door de lange aanloopprocedure missen we een aantal aanmeldingen, omdat kinderen inmiddels vier jaar geworden zijn, maar nu we echt draaien, loopt het steeds beter. De gemeente Wijhe heeft als werkgever een “kindplaats” ingehuurd, evenals een bedrijf uit Zwolle en de firma Meester.”
De Kindermolen timmert ook nadrukkelijk aan de weg, o.a. met vrije inloopdagen, een stand tijdens de braderie, waar kinderen geschminkt kunnen worden en middels contacten met de pers.

Ontwikkeling en groei.
In oktober 1994 lezen we in de Zwolse Courant deze kop : “Jarig kinderdagverblijf Wijhe eindelijk in rustiger vaarwater”. Leidster Ans Rijpkema daarover: “Het duurde wat lang, het op gang komen. We wisten, dat de meeste kinderdagverblijven een paar jaar nodig hebben gehad. De wat behoudende mentaliteit van de Wijhese bevolking is ook een rem op de groei geweest. Ik merkte het op verjaardagen: veel mensen vonden het maar niks. Een kind hoorde je thuis te houden. Dat vooroordeel is gelukkig aan het verdwijnen,” aldus Ans.

De groei zit er in; er is een bescheiden begin gemaakt met Buitenschoolse Opvang (BSO) voor kinderen tot 6 jaar. Er dreigt zelfs een wachtlijst te ontstaan. Voorzichtig wordt er al gefluisterd over uitbreidingsmogelijkheden, maar het zou nog tot 1998 duren voordat de tegenover de Kindermolen gelegen vroegere kleuterschool De Bieënkorf beschikbaar zou komen. Er waren veel aanpassingen en een uitbreiding van het gebouw nodig om aan steeds meer kinderen onderdak te kunnen bieden. Een deel van het gebouw was in gebruik als technieklokaal van de mavo.

Een nieuwe loot aan de stam van de Stichting Kinderopvang Wijhe was het Gastouderbureau (GOB) . Na de nodige voorbereidingen startte eind 1995 mevr. Annet Kroon hiermee. Het gastouderbureau bemiddelt tussen ouders, die opvang zoeken en gastouders, die deze opvang kunnen bieden. Deze vorm van opvang is kleinschaliger en flexibel, en daardoor geschikt voor bv. ouders met onregelmatige werktijden. Sommige kinderen voelen zich daar  beter thuis dan in de grotere groep.
Wanneer in 1997 de plannen om naar de Bieënkorf te verhuizen vastere vormen krijgen, wordt de mogelijkheid onderzocht om de twee peuterspeelzalen De Peuterschoen en Pinkeltje ook in de Stichting op te nemen. In 1998 gebeurt dit dan ook.

De kinderopvang blijft in Wijhe, evenals elders, groeien, zodat het gebouw De Bieënkorf te klein wordt. De volgende grote verandering is de complete nieuwbouw aan de Lange Slagen, waar per januari 2010 alle 4 vormen van kinderopvang zijn ondergebracht: baby- en peuteropvang, kinderdagverblijf, buitenschoolse opvang en gastouderbureau.
Hoewel de meest betrokkenen natuurlijk erg blij zijn met het nieuwe gebouw, wordt door andere Wijhenaren de teloorgang van het karakteristieke gebouw, met de achthoekige uitbreiding aan de achterzijde, betreurd. Veel kleuters, die later de Tellegenschool bezochten, hebben er mooie herinneringen aan. Het mozaïek, dat het gebouw sierde is bijtijds overgebracht naar de Tellegenschool.

De ontwikkelingen en professionalisering gaan door: op Facebook was onlangs te lezen, dat leidsters en medewerkers gestimuleerd worden zich bij te scholen, en daarmee ook daadwerkelijk gestart zijn.
Momenteel zijn er plannen om (bijna) alle Wijhese scholen onder te brengen nabij de Bieënkorf. Welke invloed dit te zijner tijd zal hebben, zal de toekomst uitwijzen.
Voor dit moment heeft de kinderopvang in Wijhe een mooie mijlpaal bereikt.

Bronnen: archief van de Bieënkorf, waarin o.a. knipsels uit div. dag- en weekbladen en personen, dichtbij dit onderwerp.